HENRYK III GŁOGOWSKI był synem Konrada, księcia Głogowskiego, a wnukiem Henryka Pobożnego, po którym odziedziczył imię. Ojciec jego, który miał początkowo zostać księdzem, studiował w Paryżu i został, dzięki wpływom wuja – króla Czech – biskupem.  Kiedy na Śląsku rozgorzały walki o dziedzictwo między jego starszymi braćmi: Bolesławem Rogatką i Henrykiem, odszedł od stanu duchownego  upomniał się o swój udział. Korzystał przy tym z pomocy książąt wielkopolskich i ożenił się z ich siostrą Salomeą. Z ich też pomocą zdobył dzielnicę głogowską, zmuszając do ustępstwa  – Bolesława Rogatkę.Synem Konrada i Salomei był  Henryk, ale tak naprawdę nie wiadomo, kiedy się dokładnie urodził i czy rzeczywiście był najstarszym synem, jak przypuszcza autor Rodowodu Piastów Śląskich Kazimierz Jasiński. Data urodzenia przypada jego zdaniem na lata 1251 – 1260. Do dziedzictwa po ojcu sięgali jeszcze dwaj bracia: Konrad i Przemysław. Mimo to, po śmierci starszego Konrada, która nastąpiła w 1273 lub 1274 roku, jego głogowska dzielnica została podzielona na trzy mniejsze. Trzeba dodać, że mimo rozległego obszaru, dzielnica głogowska należała do najsłabiej zaludnionych i najuboższych terenów Dolnego Śląska. Dopiero za czasów Konrada i Henryka III rozwinął się ruch lokacyjny: poza Głogowem żadne jednak z lokowanych tu miast /Żagań, Kożuchów, Ścinawa, Szprotawa, Bytom Odrzański i Góra/ nie uzyskały większego znaczenia w handlu dalekosiężnym.


Początkowo wspólnie z Przemysławem II Wielkopolskim rozpoczął wojnę interwencyjną przeciwko swojemu stryjowi Bolesławowi Rogatce o uwolnienie księcia wrocławskiego Henryka Probusa. Zostali jednak pobici pod Stolcem w 1277 roku przez syna Rogatki – Henryka Grubego. Henryk Probus uwolniony na skutek interwencji Przemysława Ottokara II, zaprosił w 1281 roku Henryka III Głogowskiego, Henryka Grubego i Przemysława II na naradę i uwięził ich, a następnie zmusił ich za cenę uwolnienia do zawarcia sojuszu politycznego i wojskowego. W jego wyniku mogło dojść do zjednoczenia Polski. Henryk Probus umierając podzielił swoje księstwo pomiędzy Henryka III i Przemysława. Przemysław koronował się w Poznaniu, ale wkrótce potem nie zmarł, a jego posiadłości odziedziczył Henryk III Głogowski.


Do zjednoczenia kraju wówczas nie doszło na skutek sprzeciwu mieszczan wrocławskich, którzy zaprosili Henryka Grubego, rycerzy i duchowieństwo. Wprawdzie Henryk III pobił i uwięził w lochach głogowskiego zamku Henryka Grubego, ale nie zdołał podporządkować sobie Wrocławia i Krakowa. Zdążył jeszcze przyłączyć odziedziczone po zmarłym bracie Księstwo Żagańskie, a w 1306 roku zdobył Poznań. Dalszym zamiarom przeszkodziła śmierć w dniu 9 grudnia 1309 roku. Pochowany został w kościele cystersów lubiąskich.
Henryk III Głogowski był największym księciem głogowskim i słusznie używał tytułu księcia Królestwa Polskiego. Potrafił określać sobie dalekosiężne cele polityczne i umiejętnie je realizować. Jego żoną była Mechtylda brunszwicka, córka Albrechta. Pozostawił po sobie 9 dzieci.